Na razie dostępnych jest pięć wywiadów. Trzy z Kirkiem, który opowiada o S&M (choć nie tylko). Oraz dwa które odgrzebałem z Thrash'em All z Hetfieldem i Newstedem (ten drugi o Load!). Oczywiście na tym nie poprzestanę, z czasem umieszczę więcej wywiadów. Oto na razie dostępna jest ta piątka:

Wywiad z Kirkiem Hammettem udzielony 3 PR

R: Skąd wziął się pomysł, że zespół heavymetalowy nagrał album z orkiestrą symfoniczną? Czy pomogła w tym Apocaliptyca?

Kirk Hammett: Mimo, że wygląda na to, całość została zainspirowana Apocaliptycą pomysł nagrania płyty z orkiestrą wyszedł od Micheala Kamen'a zaproponował nam on to około dwóch lat temu przekonywał, że nasza muzyka jest zbliżona do brzmienia orkiestry symfonicznej, jest podobna w sposobie pisania nagrań do tego co robili kompozytorzy muzyki poważnej. Zapytał też wtedy czy jesteśmy tym zainteresowani? Oczywiście, że byliśmy. Zebraliśmy się razem daliśmy mu listę utworów, Kamen wrócił z nią sześć miesięcy później. Miał też gotową aranżację zagraną na smyczkach. My z kolei wskazaliśmy mu, które piosenki naszym zdaniem będą do tego pasować, a które nie. W ten sposób przygotowaliśmy nagrania na tą płytę. 

R: Oczywiście musiało się pojawić pytanie co sprawiło największą trudność podczas nagrania wspólnej płyty orkiestry symfonicznej z zespołem heavymetalowym ?

K.H.: Najwięcej kłopotów mieliśmy z ustawieniem poziomu głośności podczas grania na jednej scenie z orkiestrą symfoniczną, tak by jej nie zagłuszyć. Zdecydowaliśmy, że najlepszym rozwiązaniem będzie wyprowadzenie naszych wzmacniaczy za scenę, podłączenie ich pod osłuchy pod scenie, ale w taki sposób by cały odsłuch słyszeć w słuchawkach. Dzięki temu mogłeś dokładnie słyszeć wszystko. W ten sposób udało się nam ten problem rozwiązać. Nie było natomiast kłopotów muzycznych, ponieważ całą pracę odwalił za nas Michael Kamen, który wszystkie utwory dokładnie rozpisał. Podczas nagrywania orkiestra symfoniczna podążała za nami a Michael Kamen dyrygował i nami i nimi. Ale to i tak było znacznie łatwiejsze niż jeszcze jedna rzecz. Ponieważ kolejnym problemem było zmiksowanie materiału. Przyzwyczajeni byliśmy do miksowania czterech ludzi w zespole. A tym razem zmuszeni byliśmy do zmiksowania grup instrumentów. 

R: Oczywiście na płycie S&M pojawiły się także nowe nagrania. Zapytałem (nie ja tylko redaktor trójki prowadzący wywiad - przyp. aut.) Kirka czy były one napisane specjalnie na tą okazję? Na nowy album Metalliki.

K.H.: Tak. Te piosenki miały nie więcej jak dwa tygodnie gdy je nagrywaliśmy. Dla nas stanowi to różnicę, przyzwyczajeni jesteśmy do przygotowywania utworów przez około osiem-dziesięć miesięcy. Tak by mogliśmy je na bieżąco zmieniać. Dodać na przykład partię gitary. Ja zwykle mam więcej czasu na przygotowanie solówek. Tym razem wszystko co mieliśmy to piosenki, dwie piosenki, które zapisaliśmy, dodali partię gitary i były zrobione. Potem daliśmy je Michael'owi Kamen'owi, który aranżację na orkiestrę symfoniczną napisał w trzy dni! Co dla mnie jest niesamowite. W ten sposób piosenki te powstały dzięki współpracy orkiestry symfonicznej i Metalliki.         

R: Zapytałem Kirka, nawiązując do koncertu który odbył się 1 czerwca w Warszawie na stadionie Gwardii. Powiedziałem, że ten koncert w dużej części składał się z utworów, które pochodzą z lat osiemdziesiątych. Nagranych w stylistyce, którzy niektórzy nazywają Trash Metalem i zapytałem Kirka czy związku z tym należy się spodziewać, tego że zespół powróci do tej właśnie stylistyki.

K.H.: Nie. Na pewno nie interesuje nas powrót do jakiegokolwiek brzmienia, które osiągnęliśmy w przeszłości. 

R: Jak będzie zatem wyglądała muzyka Metalliki w przyszłości?

K.H.: Nie jesteśmy pewni jak będzie wyglądała przyszłość. Ale na pewno będzie w tym dużo energii, agresji. Na pewno będzie to Metallika. Ale naprawdę, naprawdę nie wiemy jak to będzie brzmieć, ponieważ nigdy tego nie wiemy dopóki nasza czwórka nie zabierze się do pracy. Mogę ci jednak powiedzieć, że będzie to kompletnie inne od wszystkiego co zrobiliśmy w przeszłości. Zgodziliśmy się w zespole, że ten album S&M zamknie pewien etap w naszej muzyce. Etap, który przypadł na lata dziewięćdziesiąte. To ostatni rozdział historii, którą rozpoczął Black Album a zamyka właśnie S&M. Nowy album coś rozpocznie będzie początkiem. Musimy zobaczyć gdzie nas to zabierze. Wszyscy mamy pewne już muzyczne pomysły, cele, dążenia. Jesteśmy tez ciekawi co nowoczesna technologia może zaoferować nam, naszemu brzmieniu. Musimy rozpocząć pracę i zobaczyć co z tego wyniknie.

R: Następne pytanie dotyczyło po części Carlosa Santanę. Otóż Carlos Santana powiedział o Kirku Hammlettie, że jest to jeden z nielicznych przykładów ludzi, którzy nie są zmarinowani przez showbisnes. To, że sprzedali miliony płyt nie zmieniło go nawet w calu. Zapytałem Kirka co o tym myśli?

K.H.: Mniej więcej to mogę powiedzieć o nim. Jest niezwykle utalentowanym człowiekiem. Poza tym pochodzi mniej więcej z tej samej dzielnicy San Francisco co ja. Dzielnicy przemysłowej, w której mieszka bardzo dużo ludzi pochodzenia latynoskiego. Nie mogę nazwać tego gettem, ale to określenie jest niezwykle zbliżone do tego co tam się dzieje. Nigdy nie zapomnę tego co znaczy pochodzić z tej okolicy, co znaczy nie mieć pieniędzy, domu, ładnego samochodu. Wiem jakie to wywołuje to uczucia. Ale nigdy nie starałem się też trzymać z daleka od tego miejsca. Staram się to pamiętać. W związku z tym wszystko co się dzieje nie zmieniło mnie w zbyt wielkim stopniu. Myślę też, że Carlos Santana podchodzi mniej więcej w ten sam sposób do tego ma podobne do mnie korzenie, też odniósł ogromny sukces. Jest niesamowitym gitarzystą, naprawdę lubię jego nowy album. Carlos gra na nim z niesamowitym ogniem. Carlos poprzez lata w wielkim stopniu wpłynął na mój styl grania. 

R: Następne, ostatnie już pytanie dotyczyło kwestii, która interesuje bardzo dużą rzeszę fanów Metalliki. Jak to naprawdę jest wewnątrz tego zespołu, czy to prawda, że Lars Urlich perkusista i autor większości kompozycji i James Hetfield, który też komponuje, a także komponuje dominują w zespole. 

K.H.: Nie powiedziałbym, że oni dominują. Lars w dużym stopniu zajmuje się naszymi interesami, ale tylko dlatego, że po prostu ma do tego głowę. A Metallica to zespół Larsa i Jamesa i w tym sensie oni dominują. Oni rozpoczęli istnienie zespołu. Ale kiedy mamy decydować kiedy, w którą stronę pójdzie zespół. Wtedy w zespole panuje demokracja. Ale cały czas pamiętaj, że bez Larsa i Jamesa nie byłoby tego zespołu. Kiedy ja dołączyłem do zespołu, a potem Jason Newsted dołączył do niego mogliśmy mieć uczucie, że to oni zdominowali naszą grupę. Ale jako całość jeśli ja czegoś nie chcę robić mówię im, i Jason nie chce czegoś robić też mówi nam. Zawsze wtedy siadamy i wszystkie problemy omawiamy. Układ nasz jest niezwykle otwarty. Oni nie robią nic bez przedyskutowania z nami. Jest wiele zespołów takich jak np.: The Sasd Panking gdzie Billy Colgan po prostu robi coś i nie dba o to co inni w zespole o tym pomyślą. Metallica nie jest tego typu grupą. Jeśli Lars lub James zrobili by coś takiego bardzo ale bardzo bym się wkurzył. 

UWAGA: Wywiad został udzielony Trzeciemu Programowi Polskiego Radia dnia 15 listopada 1999r                                                                  

Wywiad z Kirkiem udzielony RMF FM

R: Jesteście w Europie z dość szczególnego powodu wydajecie nową płytę, nie jest to taka zwykła płyta.

K.H.: Zgadza się , w żadnym razie nie można powiedzieć, że jest to zwykły album. Na płycie postanowiliśmy zagrać z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej z San Francisco. I właśnie przez to nie można powiedzieć o tej płycie, że to nowa Metallica, ani album, na którym zarejestrowano koncert na żywo. To zupełnie inna płyta, niestandardowa. W sumie sam nie wiem jak to nazwać to po prostu nasz kolejny album.     

R:  Kto wymyślił, że zagracie z 78 orkiestrą?

K.H.: To oczywiście pomysł Michaela Kamen'a, przekonał nas do tego pomysłu dwa lata temu. Spytał czy chcielibyście zagrać z orkiestrą a my zgodziliśmy się bo Metallica cały czas szuka nowych pomysłów. To słychać na nowej płycie zupełnie odmiennej od poprzednich. Potraktowaliśmy ten pomysł jak nowe wyzwanie. Michael Kamen zwrócił nam też uwagę komponujemy też kawałki w zupełnie podobny sposób jak to robili klasyczni kompozytorzy. Dlatego naszą muzykę było łatwiej przełożyć na kawałki dla orkiestry symfonicznej. Nie wszystkie zespoły mają taką możliwość nam się udało i wydajemy nową płytę. 

R: Na płycie są też dwa nowe utwory No Leaf Clover i -Human. Czy mamy spodziewać rewolucji czy starej dobrej Metalliki?

K.H.: No Leaf Clover to melodyjny, wpadający w ucho utwór. Położyliśmy nacisk na słowa i melodie. Human jest bardziej ciężki, wolniejszy. Wolniejszy ale cięższy. Obie piosenki napisaliśmy zaledwie na dwa tygodnie przed zagraniem z orkiestrą i powtórzę, ze zaangażowaliśmy się w to przedsięwzięcie. Wyszła z tego zupełnie nowa jakość, coś innego niż dwadzieścia innych starych kawałków, które są na płycie. Ale nie chcę tego oceniać w kategoriach czy to rewolucja czy nie. Zdaję sobie sprawę, że ludzie będą pytać czy w tym kierunku pędzie podążać Metallika, ale ja bym tak nie powiedział. Moim zdaniem to ciągle Metallika lat dziewięćdziesiątych, to jeszcze nie Metallica w nowym milenium.

R: Opowiec jak to było z wami. Najpierw heavymetalowy band i takie kawałki jak Whiplash. Potem komercyjne utwory u nas grane. A teraz orkiestra symfoniczna.  

K.H.: Bez przesady nie graliśmy aż tak bardzo komercyjnych kawałków. To ludzie Imeila liczyli, że to co zrobimy będzie komercyjne. Powiem tak to bardziej media nas komercjalizują niż my swoją muzykę. Tak jak powiedziałem szukamy nowych możliwości, żeby robić coś nowatorskiego. W swojej karierze robiliśmy przeróżne rzeczy objechaliśmy świat, nagraliśmy masę płyt, które odniosły ogromny sukces. A potem był ten pomysł z orkiestrą. Pomyśleliśmy czemu nie. Brzmiało zabawnie i ciekawie. Było to po prostu nowe wyzwanie dostaliśmy szansę i postanowiliśmy ją wykorzystać. 

R: Wspomniałeś o nowym tysiącleciu, jakie ono będzie dla Metalliki?

K.H.: No cóż zaczniemy nowe tysiąclecie od urlopu. Potem wejdziemy do studia bo na wiosnę roku dwutysięcznego zaczniemy pracę nad nowymi kawałkami nie robiliśmy tego od 95. roku od płyty Load potem było tylko ReLoad. Nie możemy się już doczekać żeby się zebrać i komponować nową muzykę. Ciągle nie wiemy w jakim kierunku pójdziemy w XXI w. Przekonamy się o tym dopiero gdy nagramy coś nowego. Wtedy może znajdziemy jakiś klucz, pomost. Mogę spokojnie powiedzieć, że nowa płyta która jeszcze nie istnieje wyznaczy brzmienie Metalliki na co najmniej dziesięciolecie. 

R: A jak będziecie świętować Sylwestra? 

K.H.: W Sylwestra będziemy w miejscowości Pontiac, Mischigan, konkretnie gramy tam koncert w San Macropoland, będzie tam między innymi Kid Rock. Sylwestra spędzimy w towarzystwie siedemdziesięciu tysięcy najbliższych przyjaciół.

R: Jak teraz mają się wasze poglądy do tekstów?

K.H.: Moje poglądy traktuję jako sprawę prywatną. Zmieniliśmy nasze podejście do polityki. Teraz muzyka to dla nas wyłącznie sztuka. My nie traktujemy muzyki jako naszej tuby propagandowej. Nie mieszamy polityki z muzyką. Poza tym nasza cała czwórka ma zupełnie inne poglądy. Jeżeli zadasz naszej czwórce pytanie o poglądy polityczne otrzymasz cztery różne odpowiedzi. Dlatego właśnie uciekamy od polityki, są inne zespoły które się tym zajmują i dobrze im to wychodzi. Dlatego im to zostawiamy, my już zrezygnowaliśmy z mieszania muzyki z polityką. Kiedyśmy to już robili, teraz jednak przez muzykę chcemy wyrazić coś zupełnie innego.

R: Macie na koncie 60 mln sprzedanych płyt, cztery nagrody Grami jak się czujecie jako gwiazdy?

K.H.: Jestem bardzo szczęśliwy, że mogę robić w życiu to co naprawdę kocham czyli grac. To wielkie szczęście bo umiem tylko grać, a przy okazji wychodzi mi to najlepiej. Oczywiście mój zawód wymaga wielu poświęceń, nie jestem w domu tak często jak powinienem, chciałbym spędzać więcej czasu z rodziną. Ale na razie to niemożliwe i nie mam czegoś takiego jak czas dla siebie. Kiedy sprzedaje się ponad 60 mln płyt każdy chce wiedzieć kim jesteś. Sęk w tym, że ja nikogo nie znam. 

R: Graliście już w Polsce, co pamiętasz na temat polskich fanów?

K.H.: Są bardzo zaangażowani, świetnie znają naszą muzykę. Są wielkimi entuzjastami, mają dużo energii a my to bardzo lubimy. Bo kiedy publiczność podczas koncertu pokazuje jak bardzo nas kocha od razu gra nam się lepiej. To oczywiście wspaniałe, uwielbiam przyjeżdżać do Polski macie cudowny kraj, uwielbiam pić tą wódkę i dobrze się bawić.

R: Prawie nigdy w wywiadach nie mówicie o życiu prywatnym, no może Lars robi wyjątki, czy chcecie trzymać życie prywatne zdalna od mediów i show biznes?

K.H.: Staramy się nie wchodzić w strony prywatne, bo jak już raz odpowie się na jakieś pytanie to potem pytania się nie kończą. Ludzie pytają, pytają i jeszcze raz pytają. Dlatego trzeba dać jasno do powiedzenia, że życie prywatne to życie prywatne i już. Kiedyś był jakiś czas, że każdemu mogłeś powiedzieć o sobie dokładnie wszystko. Ale potem to się zmieniło, zacząłem bardzo strzec mojej prywatności. 

R: U nas szykuje się zima opowiedz jak jest u was - w San Francisco.?

K.H.: Co do zimna w San Francisco też jest zimno, tam zresztą zawsze jest zimno. Może mamy miesiąc w roku dobrej pogody. Mieszkamy blisko zatoki, Pacyfiku wieje tam zimny wiatr  i jest tam wieczna mgła. Wielu ludzi uważa, że w San Francisco to piękne miejsce, w pewnych aspektach tak oczywiście jest. Ale tam jest zupełnie inaczej niż w południowej Kalifornii. Na południu jest non-stop piękna pogoda a w San Francisco jest zimno. Jedyna różnica między Polską a San Francisco to ta, że u was pada śnieg, a w San Francisco nigdy.

UWAGA: Wywiad został udzielony radiu RMF FM.                                   

Wywiad z Kirkiem Hammetem udzielony Polityce 

R: Ale przecież, kiedy Metallica startowała, jej fani zachwycali się wyłącznie ostrym rytmem, brzmieniem metalowej gitary i każdy z nich dałby się pokrajać za ten czad, a nie jakąś tam artystyczną doskonałość.

UWAGA: Wywiad został udzielony tygodnikowi Polityka (nr 50, 11.XII.1999r.)

| Strona Główna | Biografie | Dyskografie | Galeria | Mp3 |